Dit is het begin van een sprookje dat niet bleef duren.
Ik sta op een kruispunt in mijn leven. Mijn relatie is gestrand, mijn ouders zijn dood, mijn bulex is kapot en ik stel mij serieus vragen over de liefde en bij uitbreiding over de zin van het leven. Ik beslis om alles achter mij te laten en naar het buitenland te vertrekken.
In het vliegtuig, onderweg naar Nepal, wil ik de pijn van mij afschrijven, maar de passagier voor mij klapt zijn zetel achteruit, mijn laptop slaat dicht en er is niet genoeg plaats meer om hem terug open te doen.
Ik ben dus genoodzaakt om mijn gedachten daar in dat vliegtuig luidop uit te spreken zodat ik ze kan onthouden om ze dan later op papier te zetten.
Een lezing over de ‘Amai, wat een kieken’- liefdesmomenten in een mens zijn bestaan en de verwoede, eigenaardige pogingen van anderen om je er overheen te helpen.